به گزارش صدای شهر مهرداد صمدی در تشریح وضعیت کنونی تلفات شبکه برق ایران در مقایسه با سایر کشور‌های دنیا گفت: تلفات کل شبکه برق ایران در چند سال اخیر در محدوده ۱۰ درصد (با اختلاف ۲/۰ درصد) قرار داشته که در مقایسه با آخرین عدد منتشر شده برای متوسط جهانی (۳/۸ درصد) وضعیت مناسبی دارد.
صمدی در ادامه اظهار داشت: این شاخص وابستگی زیادی به میزان گستردگی شبکه دارد و از این نظر، کشور ما در زمره کشور‌های پهناور جهان قرار دارد و این میزان اختلاف با متوسط جهانی دور از انتظار نیست. تلفات فنی در بخش‌های انتقال و توزیع یک امر ذاتی و طبیعی است و در همه شبکه‌های برق وجود دارد و براساس برآورد‌های انجام شده، ایران در حداقل ممکن قرار دارد و با کشور‌های پیشرفته صنعتی برابری می‌کند.
به گفته وی، بخش قابل توجهی از این تلفات مربوط به تلفات غیرفنی بوده که عملاً مصرف شده و در شبکه تلف نمی‌شود، ولی، چون برای آن صورتحساب صادر نشده، در بخش تلفات انرژی قرار می‌گیرد.
صمدی در خصوص مهمترین دلایل این تلفات در کشور نیز گفت: مهمترین دلیل آن، تلفات غیرفنی (انشعابات غیرمجاز) متاثر از شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی بوده که در برخی مناطق کشور به‌صورت یک معضل اساسی مطرح است و نکته مهم دیگر در این خصوص، برگشت‌پذیر بودن تلفات غیرفنی است، به این معنی که علیرغم تلاش‌های زیاد شرکت‌های توزیع برق در شناسایی و جمع‌آوری برق‌های غیرمجاز، به دلیل عدم وجود قوانین بازدارنده و محدود بودن تبعات برای افراد خاطی، متاسفانه مجددا انشعابات غیرمجاز برقرار شده و تلفات غیرفنی تداوم می‌یابد.
مجری طرح کاهش تلفات توانیر با اشاره به تغییر میزان تلفات شبکه برق در طی ۱۰ سال گذشته، ادامه داد: عمده تغییرات در بخش توزیع برق بوده و در طرح جهادی کاهش تلفات که از مهرماه ۱۳۹۳ شروع شده شاخص تلفات توزیع برق از محدوده ۱۵ درصد با شیب زیادی کاهش یافته و از سال ۱۳۹۸ تاکنون در محدوده ۱۰ درصد و کمتر از آن قرارگرفته و حفظ شده است.
وی در خصوص اقدامات موثر برای کاهش این میزان تلفات نیز گفت: برنامه‌های کاهش تلفات، بطور مستمر در تمامی شرکت‌های توزیع برق کشور پیگیری می‌شود. اقداماتی از قبیل تبدیل شبکه‌های فرسوده‌ی مسی به کابل خودنگهدار، مقابله و جمع‌آوری برق‌های غیرمجاز، تست، بازرسی و تعویض کنتور‌های معیوب، بهبود ضریب توان فیدر‌ها و… با تخصیص منابع و بطور ویژه در دستور کار قرار دارند.
صمدی در پایان گفت: فناوری‌هایی از قبیل کابل خودنگهدار و کنتور‌های هوشمند از سال‌ها قبل به‌نحو موثری بومی‌سازی شده و با ظرفیت کافی در داخل تولید می‌شود، اما در این خصوص دو محدودیت وجود دارد که اولی توسعه این فناوری‌ها به‌معنی تعویض تمامی تاسیسات موجود با فناوری جدید است و دومی هرچند در دانش فنی و امکانات تولید وابستگی نیست، اما در تامین قطعات و مواد اولیه (مانند قطعات الکترونیک، پلیمر‌ها و…) نیاز به واردات همچنان وجود دارد و مشکلات فعلی از قبیل تامین ارز و تحریم‌ها، موانعی در اجرای این طرح‌ها ایجاد کرده است.انتهای پیام/

Source link

سهام:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *