به گزارش صدای شهر به گزارش خبرگزاری برنا به نقل از دیدبان حقوق بشر کردستان ایران، انتشار ویدیوی تکان‌دهنده از تخلیه شیرخوارگاه آمنه در منطقه ۳ تهران- در واپسین روزهای جنگ ۱۲ روزه میان رژیم اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران- حقیقتی را دوباره با فریادی خاموش فاش کرد: «در هیچ جنگی پیروزی‌ای وجود ندارد و تنها بازندگان واقعی جنگ مردم بی‌پناه هستند».
در این ویدیو، ۶۰ نوزاد توسط پرستاران و مددکارانی که حتی جلیقه‌ای برای ایمنی بر تن ندارند، در حالی از ساختمان خارج می‌شوند که تنها سی دقیقه فرصت تا حمله هوایی داده شده است. رژیم اسراییل با اطلاع کامل از اینکه شیرخوارگاه آمنه ۵۷ سال مستمر در خیابان ولیعصر فعال است، دوبار محدوده آن را مورد اصابت شدید قرار داد؛ یک‌بار ساختمان پلیس و بار دیگر صداوسیما.
حملات انقدر شدید بود که نیم ساعت قبل حمله دوم شیرخوارگاه را تخلیه کردند. ۳۰ دقیقه برای نجات جان نوزادان؟! این است شکل نوین «هشدارهای بشردوستانه»؟ آیا رژیم اسرائیل واقعا گمان کرده با هشدار قبلی برای تخلیه یک منطقه یا ساختمان، در حال انجام مسئولیت‌های حقوق بشری و رعایت حقوق جنگ است؟
پیش از این، دیدبان حقوق بشر کردستان ایران در چندین گزارش، ابعاد انسانی این جنگ بی‌سابقه را هشدار داده بود: هدف قرار گرفتن مراکز درمانی، آمبولانس‌ها، ایستگاه‌های امداد هلال‌احمر، و حتی زیرساخت‌های هسته‌ای، همه مصادیق آشکار جنایت جنگی‌اند.
اما اکنون، با سندی تصویری از فرار نوزادان از مرگ، جهان دیگر نمی‌تواند چشم بپوشد. سؤال اینجاست: آیا در نگاه فرماندهان نظامی اسرائیل، نوزادانِ خوابیده در گهواره‌ها هم تهدید امنیتی محسوب می‌شوند؟ آیا آنها نیز دانشمندان هسته‌ای یا فرماندهان نظامی هستند؟
حمله اسرائیل به مناطقی همچون شیرخوارگاه آمنه در تهران- که به‌طور مستقیم هدف قرار نگرفته است- از منظر حقوق بین‌الملل و حقوق بشر، نقض جدی اصول بنیادین حقوق بشردوستانه بین‌المللی (IHL) و همچنین برخی از اسناد حقوق بشر بین‌المللی است.
اصل تمایز (Distinction) میان اهداف نظامی و غیرنظامیان و ممنوعیت حمله به اهداف غیرنظامی (از جمله مراکز درمانی، آموزشی، پرورشی و اماکن نگهداری کودکان) به روشنی و بارها و بارها توسط رژیم اسرائیل نقض شده است. مواد ۶، ۱۹، ۳۸ کنوانسیون حقوق کودک ۱۹۸۹ نیز به‌صراحت بر حمایت از کودکان در زمان جنگ تأکید می‌کند. حمله‌ای که به طور مستقیم یا غیرمستقیم جان نوزادان و کودکان را تهدید کند، نقض آشکار کنوانسیون حقوق کودک است.
شیرخوارگاه آمنه محلی با ماهیت کاملاً غیرنظامی است. حتی اگر هدف مستقیم نبوده، نزدیکی حمله به این محل و ایجاد خطر بالفعل برای کودکان مصداق بی‌توجهی به اصل تمایز است. اصل تناسب (Proportionality) و اینکه حملات نباید منجر به آسیب گسترده به غیرنظامیان نسبت به سود نظامی احتمالی شوند، نیز در این جنایات مستند نقض شده است.
اسرائیل همچنین اصل احتیاط (Precaution) برای اجتناب از آسیب به غیرنظامیان و اصل منع حملات کورکورانه (Indiscriminate Attacks) را نقض کرده و همچنان توسط غرب حمایت می‌شود. در این جنگ، اسرائیل با حمایت آشکار و نهان قدرت‌های غربی به ویژه آمریکا، نه تنها به‌دنبال ضربه‌زدن به اهداف نظامی ایران بود، بلکه هراس‌آفرینی را به حدی رساند که تهران ۱۳ میلیونی در وضعیتی بی‌سابقه، هشدار تخلیه «غیرعقلانی و فوری» دریافت کرد. مادری که در پناهگاه نوزادش را به دنیا آورد، پدری که کودکش را گم کرد، سالمندی که به دارویش دسترسی نداشت، همه و همه قربانیان این پروژه‌ی خشونت‌محور بودند.
امروز، تنها سوالی که می‌توان از نتانیاهو و دونالد ترامپ- شریک سیاسی و همکار رسانه‌ای این پروژه جنگی- پرسید، این است: «چه شد که با دست‌های خونین، از آتش‌بس سخن گفتید؟ چرا اگر پیروزی در کار بود، ناگهان خواهان سکوت توپ‌ها شدید؟»
پاسخ روشن است: «هیچ دستاوردی برای عاملان این جنگ وجود نداشت. درست مانند آنچه سال‌ها در غزه رخ داد، و هر بار با استفاده از گزاره «امنیت اسرائیل» برای پوشاندن حقیقت استفاده شد.
ما، به‌عنوان فعالان حقوق بشر، امروز فراتر از تحلیل سیاسی و ارزیابی نظامی و مواضع کلیشه‌ای، از نظام بین‌الملل مطالبه داریم:
تشکیل یک هیأت حقیقت‌یاب مستقل برای بررسی جنایات جنگی در ایران؛پاسخگو کردن فرماندهان نظامی و سیاسی اسرائیل در دادگاه‌های بین‌المللی؛تعریف مجدد از «حفاظت از غیرنظامیان» در چارچوب جنگ‌های نامتقارن و فناوری‌محور؛توقف فوری فروش تسلیحات به طرف‌های ناقض حقوق بشر، به‌ویژه در خاورمیانه.
در پایان، باید گفت: تصویری از پرستاری که نوزادی را در آغوش می‌برد تا او را از ویرانی نجات دهد، از هزار بیانیه و هزار نشست سازمان ملل، گویاتر است.
انتهای پیام/
Source link
آیا نوزادان هم دشمن بودند؟
سهام:
