به گزارش صدای شهر به گزارش خبرگزاری برنا،۱۹ اوت ۲۰۰۳، انفجاری مهیب در دفتر سازمان ملل در بغداد جهان را تکان داد. در این حمله تروریستی، ۲۲ نفر از کارکنان سازمان ملل از جمله «سرژیو ویرا دِ ملو»، نماینده ویژه دبیرکل در عراق جان خود را از دست دادند. از آن زمان، سازمان ملل این روز را «روز جهانی بشردوستان» نامگذاری کرد؛ روزی برای یاد قربانیان و تجلیل از همه کسانی که با به خطر انداختن جان خود، در خط مقدم بحرانهای انسانی، برای ساختن جهانی بهتر تلاش میکنند.
اما در حالی که جهان هر سال این روز را گرامی میدارد، در مناطق کردنشین ایران و عراق، هزاران زن، کودک و جوان همچنان قربانی خشونت و نقض سیستماتیک حقوق بشر توسط گروههای مسلح کُرد هستند؛ گروههایی که سالهاست در کوهستانها و اردوگاههای اقلیم کردستان عراق مستقرند و با سوءاستفاده از محرومیت اقتصادی و اجتماعی، کودکان، نوجوانان و جوانان کُرد را گرفتار میکنند.
این گزارش به مناسبت روز جهانی بشردوستان، به روایت این رنجها و نقض حقوق بشر توسط گروههای مسلحی چون پ.ک.ک، پژاک، کومله، دموکرات، پاک و خبات میپردازد؛ گروههایی که نه تنها در مسیر آزادی و عدالت قدمی برنداشتهاند، بلکه خود به عامل نقض گسترده حقوق بشر بدل شدهاند.
نقض حقوق کودکان؛ کودکسربازان فراموششده
یکی از آشکارترین جنایتهای این گروهها، استفاده سیستماتیک از کودکان در جنگ و آموزشهای نظامی است؛ امری که بهطور مستقیم ناقض «کنوانسیون حقوق کودک» و پروتکل اختیاری آن درباره مشارکت کودکان در منازعات مسلحانه است.
یافته های حقوق بشری دیدبان حقوق بشر کردستان ایران و بسیاری از سازمان های مردم نهاد در ایران، عراق، سوریه و ترکیه نشان میدهد نوجوانان کرد با وعدههای دروغین یا حتی به اجبار، به صفوف این گروهها کشانده میشوند:
هلیا عبداللهی، دختری که در کودکی به دام کومله افتاد و در اردوگاه زرگویزله روزهای تلخی را تجربه کرد. فرار او از اردوگاه سندی زنده بر کودکسربازی و دروغهای کومله است.
معین صمدی، نوجوان ۱۶ ساله مریوانی که تنها هفت ماه پس از پیوستن به دموکرات، از شرایط طاقتفرسا گریخت و به ایران بازگشت.
دهها مورد دیگر از جمله ستاره زادهش، کژال علیپور و پسران نوجوان دیگر، نشاندهنده روند نگرانکننده کودکسربازی است که گزارشات نقض حقوق بشر آنها در وب گاه دیدبان حقوق بشر کردستان ایران درج شده است. این نمونهها ثابت میکند که گروههای مسلح کردی در تضاد آشکار با حقوق بینالملل، کودکان را به ابزاری برای اهداف سیاسی و نظامی خود تبدیل کردهاند.
خشونت علیه زنان؛ از وعده آزادی تا شکنجه در اردوگاهها
زنان در تبلیغات این گروهها همواره به عنوان «نماد آزادی» معرفی میشوند، اما واقعیت چیز دیگری است: زنان بیشترین قربانیان خشونت، استثمار و سرکوب درونگروهی هستند.
شادی قاسمی، زنی سردشتی که با وعده پول و امکانات جذب گروه دموکرات شد، پس از یک سال کار طاقتفرسا درخواست خروج داد. او به اتهام خیانت، هفت ماه در زندان داخلی دموکرات محبوس شد و تحت شکنجههایی مانند سوزاندن با اتو قرار گرفت.
مژده فرامرزی، زنی از مریوان، شاهد نقض آشکار حقوق زنان در صفوف دموکرات است؛ از کار اجباری گرفته تا محدودیتهای شدید و تحمیل سکوت در برابر خشونت.
فریب جوانان با وعده مهاجرت و پناهندگی
در سالهای اخیر، بسیاری از جوانان کرد قربانی تبلیغات گسترده این گروهها در شبکههای اجتماعی شدهاند. وعده مهاجرت به اروپا، تحصیل یا کار در خارج، ابزاری است برای کشاندن جوانان به کوهستانها
شایان فتاحی، جوان ۱۹ ساله نوسودی، با وعده مهاجرت به اروپا به اردوگاه کومله رفت، اما با کار اجباری و شرایط غیرانسانی مواجه شد.
زندان، شکنجه و سرنوشت اعضای ناراضی
شاهدان عینی گزارش کرده اند؛ اعضایی که بخواهند از این گروهها جدا شوند، با زندان، شکنجه و حتی مرگ روبهرو میشوند:
رضا قاضیخانی، پس از دو سال عضویت در پاک، به دلیل تلاش برای خروج بازداشت و شکنجه شد و تنها با دخالت کنسولگری ایران توانست بازگردد.
نویسنده:
زانا صادقی
مدیر اجرایی دیدبان حقوق بشر کردستان ایران
[ad_2]
Source link