به گزارش صدای شهر کاظم صادقی از ۱۸ سالگی بازی در لیگ برتر را آغاز کرد. او پیراهن پرسپولیس، استقلال، دانشگاه آزاد، پتروشیمی تبریز و چند تیم دیگر را به تن کرده است. صادقی برای تیم ملی هم به میدان رفت و با وحید شمسایی در جام جهانی همبازی شد اما مصدومیت مسیر زندگی حرفه‌ایش را عوض کرد تا در مربیگری کیفیتش را نشان بدهد.
صادقی که دانش آموخته فوق‌لیسانس تربیت بدنی است، به عنوان مدرس مربیگری شناخته می‌شود و در حالیکه به عنوان مربی دروازه‌بان‌ها با وحید شمسایی در تیم ملی همکاری می‌کند همزمان به تدریس در دانشگاه هم مشغول است.  او با سازمان لیگ فوتسال گفت و گویی انجام داده که به شرح زیر است:
این روزهای کادر فنی تیم ملی فوتسال چطور می‌گذرد؟
خوب و شلوغ! تقریباً هر روز با هم در تماس هستیم، جلسات مستمر داریم، با فضایی که در خانه فوتسال ایجاد شده امکان دیدن ویدیو بازی‌ها و بحث و آنالیز وجود دارد که محیط خوشایندی است. در مسائل فنی همه یک تیم هستیم و مشارکت می‌کنیم. کادر فنی تیم ملی مثل یک خانواده است. همه ما در مسائل فنی مشارکت می‌کنیم. البته هر کس حوزه تخصصی خودش را دارد. من تجربه سرمربیگری را هم داشته‌ام، اما در تیم ملی تمرکزم روی دروازه‌بانی است. این وظیفه حساس است، چون دروازه‌بان‌ها معمولاً سرنوشت بازی‌ها را تغییر می‌دهند. خوشبختانه آقای شمسایی در این حوزه به من اعتماد کرده و اختیارات خوبی در این زمینه داده‌اند. این اعتماد برای من انگیزه‌ای بزرگ است که با تمام توان کار کنم.
رویکرد کادر فنی نسبت به انتخاب دروازه‌بان چطور است؟
انتخاب دروازه‌بان فرایندی چندجانبه است. ما فقط عملکرد فنی را بررسی نمی‌کنیم، بلکه شرایط روحی و روانی بازیکن هم اهمیت دارد. گاهی بازیکنی از نظر تکنیکی خوب است، اما در فشار روانی مسابقات بین‌المللی عملکردش افت می‌کند. به همین دلیل همه موارد بررسی می‌شود. جلسات متعددی با حضور آقای راموس و دیگر اعضای کادر برگزار می‌کنیم و همه نظر می‌دهند. در نهایت، جمع‌بندی با سرمربی است و تصمیم نهایی توسط ایشان گرفته می‌شود. این روند باعث می‌شود هیچ انتخابی بر اساس سلیقه فردی نباشد، بلکه همه‌چیز کارشناسی شده پیش برود.
سفرهای استانی برای رصد بازیکنان سخت نیست؟
طبیعتاً سفرهای مداوم و طولانی انرژی زیادی می‌گیرد، مخصوصاً وقتی پرواز لغو می‌شود و مجبور می‌شویم با خودرو مسیرهای طولانی را طی کنیم، مثل همین سفر اخیر به کرمان که چند روز طول کشید. اما وقتی وارد سالن می‌شویم و شور و اشتیاق بازیکنان جوان و هواداران را می‌بینیم، همه خستگی‌ها فراموش می‌شود. ما این کار را با عشق انجام می‌دهیم، چون مطمئنیم حضورمان و توجهی که نشان می‌دهیم، انگیزه بازیکنان را بالا می‌برد. همین که یک بازیکن جوان احساس کند زیر ذره‌بین کادر فنی تیم ملی است، تلاش و تمرکزش چند برابر می‌شود. در سال‌های گذشته هم این اتفاق می‌افتاد اما با حمایت کمیته و سازمان فوتسال امسال تمام اعضای کادر فنی با تقسیم کار در حال سفرهای هفته‌ای هستیم و تلاش می‌کنیم هیچ مسابقه‌ای را از دست ندهیم.
چه شاخص‌هایی در انتخاب دروازه‌بان‌ها مهم‌تر است؟
نخستین وظیفه دروازه‌بان جلوگیری از گل خوردن است، اما این کافی نیست. امروز در فوتسال مدرن، دروازه‌بان باید پا به توپ باشد و در جریان بازی نقش‌سازی کند. مهارت بازی با پا به تیم کمک می‌کند که از فشار خارج شود و تنوع تاکتیکی داشته باشد. در بازی با تیم‌های روسیه و تایلند، این تاکتیک را امتحان کردیم و نتیجه مثبت گرفتیم. ما به‌جای آنکه فقط یک بازی درخشان از یک دروازه‌بان ببینیم، روند رو به رشد او را ملاک قرار می‌دهیم. استمرار برای ما مهم‌تر از مقطع کوتاه است.
فوتسال روز دنیا چه انتظاری از دروازه‌بان دارد؟
در فوتسال امروز، دروازه‌بان دیگر فقط کسی نیست که توپ را مهار کند. خروج از باکس و بازی‌سازی از عقب اهمیت زیادی پیدا کرده است. وقتی دروازه‌بان جلو می‌آید، باید کل تیم جای‌گیری تاکتیکی درستی داشته باشند وگرنه با یک اشتباه ممکن است تمام دستاورد تیم هدر برود. در چنین شرایطی، یک پاس درست از سوی دروازه‌بان می‌تواند حمله‌ای خطرناک بسازد. بنابراین نقش دروازه‌بان در استراتژی کلی تیم بسیار کلیدی شده است.
برخی می‌گویند تیم ملی باید کاملاً جوانتر شود، نظر شما چیست؟
جوانگرایی لازم است، اما افراط در آن در سطح تیم ملی می‌تواند خطرناک باشد. تجربه در کنار جوانی ارزشمند است. ما باید تعادل را رعایت کنیم. خوشبختانه در حال حاضر حدود ۷۰ درصد بازیکنان تیم ملی از متولدان دهه ۸۰ به بعد هستند. این یعنی روند جوانگرایی که آقای شمسایی شروع کرد نهادینه شده وادامه دارد، اما همچنان بازیکنان باتجربه هم حضور دارند تا به جوان‌ها کمک کنند. ترکیب این دو گروه است که تیم را قدرتمند می‌کند.
انتظارات از تیم ملی فوتسال همواره قهرمانی است. این فشار روی تیم تأثیر نمی‌گذارد؟
طبیعی است که مردم از ایران فقط قهرمانی می‌خواهند و این انتظارات فشار زیادی ایجاد می‌کند. اما باید واقع‌بین باشیم، فوتسال آسیا دیگر مثل گذشته نیست. کشورهایی مثل ژاپن، تایلند، اندونزی، عربستان، عراق، کویت و حتی ویتنام سرمایه‌گذاری‌های سنگینی کرده‌اند. هر سال سطح رقابت‌ها بالاتر می‌رود. این برای ما هم چالش است و هم انگیزه. چون باید دو برابر تلاش کنیم تا جایگاه خودمان را حفظ کنیم. ما ایرانیم و همیشه برای قهرمانی به زمین می‌رویم.
آینده دروازه‌بان‌های ایران را چطور می‌بینید؟
به نظر من آینده دروازه‌بان‌های ایران بسیار روشن است. ما همیشه استعدادهای بزرگی داشته‌ایم که حتی در سطح جهان هم مطرح بوده‌اند. ما در جلسات فنی بارها بحث کرده‌ایم که در تورنمنت‌ها دو دروازه‌بان همراه ببریم یا سه تا. خوشبختانه کیفیت بالای دروازه‌بان‌ها انتخاب را برای ما سخت کرده است. در لیگ دروازه‌بان‌های خوبی نظر ما را جلب کرده‌اند. ما به تلاش همه بازیکنان احترام می‌گذاریم و رصدها نشان می‌دهد آینده این پست کلیدی مطمئن و امیدوارکننده است.
و در پایان…
برنامه ما برای آینده بلندمدت است. دروازه‌بان‌های جوان باید بدانند که ستاره شدن کار سختی است و ستاره ماندن سخت‌تر. استمرار، تمرین دقیق، توجه به جزئیات و زندگی حرفه‌ای لازمه موفقیت است. همان‌طور که آقای شمسایی تأکید کرده‌اند: «پیراهن تیم ملی برای هیچ‌کس گارانتی نیست.» این جمله شعار نیست، یک اصل جدی در کادر فنی تیم ملی است. فقط شایسته‌ها لباس تیم ملی را خواهند پوشید.
انتهای پیام/

Source link

سهام:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *