به گزارش صدای شهر به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ هفته دولت فرصتی است برای مرور کارنامه کوتاه، اما تاثیرگذار دولت چهاردهم در حوزه‌های گوناگون. در میان این حوزه‌ها، سینما جایگاه ویژه‌ای دارد و همواره آیینه‌ای از فرهنگ و جامعه به شمار می‌رود. در چند ماه گذشته، این حوزه با تصمیم‌ها و تحولات تازه‌ای همراه شد و فضای امیدوارکننده‌تری را تجربه کرد. اگرچه هنوز برای قضاوت نهایی زود است، اما نشانه‌هایی پدیدار شد که چشم‌انداز متفاوتی را ترسیم کرد و افق تازه‌ای را نشان داد.
دبیر آشنا برای جشنواره‌ای پرحاشیه
یکی از نخستین نشانه‌های مثبت دولت چهاردهم در حوزه سینما، انتخاب منوچهر شاهسواری به‌عنوان دبیر چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر بود. شاهسواری نامی آشنا برای سینماگران است؛ تهیه‌کننده فیلم‌هایی همچون مزار شریف، فصل باران‌های موسمی، یک گزارش واقعی، مخمصه و ماه و خورشید که علاوه بر تجربه‌های تولیدی، مسئولیت‌های صنفی مهمی را نیز در کارنامه دارد. از عضویت در شورای اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم تا ریاست شورای صنفی نمایش و شش سال مدیریت خانه سینما.
این انتخاب اگرچه با حواشی و کم‌وکاستی‌هایی همراه بود و جشنواره به‌خاطر شرایط ویژه تغییر دولت و حادثه سقوط هواپیمای رئیس‌جمهور فقید نتوانست بی‌نقص برگزار شود، اما نفس انتخاب مدیری آشنا به سازوکار سینما، از سوی بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه اتفاقی مثبت قلمداد شد. انتخاب دوباره شاهسواری برای دبیری جشنواره چهل‌وچهارم نیز اخیرا رسانه‌ای شد؛ رخدادی که در صورت استمرار و پیگیری اصولی می‌تواند به شناسایی و رفع تدریجی ضعف‌های جشنواره منجر شود.
بازگشت فیلم‌های توقیفی به پرده
از دیگر اقدامات دلگرم‌کننده دولت چهاردهم، گشایش در پرونده فیلم‌های توقیفی بود. امسال در جشنواره فجر فیلم‌هایی، چون پیرپسر و غریزه به نمایش درآمدند و چند اثر دیگر نیز موفق به دریافت پروانه نمایش شدند. به‌ویژه فیلم پیرپسر به کارگردانی اکتای براهنی بدون سانسور روی پرده رفت؛ اتفاقی که معادلات فیلم‌های اجتماعی را در گیشه تغییر داد و پیام روشنی به سینماگران داد که امکان نمایش آثار جسورانه‌تر وجود دارد.
بازگشت روستایی به صحنه جهانی
سعید روستایی که در دولت قبل با مشکلات متعددی برای نمایش فیلم برادران لیلا روبه‌رو شده بود و اثرش به شکل غیرقانونی قاچاق شد، در دولت جدید توانست با فیلم تازه‌اش زن و بچه در جشنواره کن حضور پیدا کند. این فیلم پس از نمایش در کن، به سینما‌های کشور راه یافت و با استقبال نسبی مخاطبان روبه‌رو شد؛ نشانه‌ای دیگر از تغییر فضا برای فیلمسازانی که به حوزه اجتماعی و بین‌المللی سینما توجه دارند.
رونق دوباره گیشه
طبق آمار منتشرشده، فروش سینما در این چند ماه روندی صعودی داشته است. نکته قابل‌توجه در این میان، استقبال تماشاگران از فیلم‌های اجتماعی است. گونه‌ای که در سال‌های اخیر زیر سایه فیلم‌های کمدی کم‌مایه قرار گرفته بود. حالا جدول فروش هفتگی نشان می‌دهد که آثار اجتماعی توانسته‌اند در رقابتی جدی با فیلم‌های طنز وارد شوند؛ اتفاقی امیدوارکننده برای تنوع سلیقه و ارتقای سطح توقع مخاطب ایرانی.
مجوز‌های تازه و گفت‌و‌گو‌های بیشتر
در این مدت، سازمان سینمایی مجوز ساخت و نمایش فیلم‌های متعددی را صادر کرده و اسامی آنها به‌صورت رسمی اعلام شده است. هم‌زمان، گفت‌و‌گو و نقد درباره فیلم‌ها در رسانه‌ها و فضای مجازی رونق گرفته است؛ رخدادی که نشان می‌دهد سینما دوباره به موضوعی برای بحث‌های اجتماعی و فرهنگی بدل شده است.
خروج از انزوا و نگاه بین‌المللی
یکی از مهم‌ترین اولویت‌های دولت چهاردهم و رئیس جدید سازمان سینمایی، رائد فریدزاده، تمرکز بر حضور جهانی سینمای ایران است. فریدزاده که سابقه معاونت بین‌الملل بنیاد فارابی را دارد با قواعد سینمای جهانی آشناست و در نخستین اقدامات خود، بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر را از بخش ملی آن جدا کرد تا تمرکز بیشتری بر معرفی سینمای ایران در سطح بین‌الملل ایجاد شود.
در حکم او به‌روشنی بر «صیانت از تنوع فرم و محتوای سینمای ایران متناسب با نیاز مخاطبان ایرانی و جهانی» و «توسعه صادرات محصولات و خدمات سینمایی» تاکید شده بود. این مسیر، اگرچه هنوز در آغاز راه است، اما می‌تواند ایران را از انزوای فرهنگی سال‌های اخیر بیرون بکشد.
خانه سینما و انتخاب اسکار
یکی از تصمیمات تازه و بحث‌برانگیز، واگذاری انتخاب نماینده ایران برای اسکار ۲۰۲۶ از بنیاد فارابی به خانه سینما بود. این تغییر اگرچه ریسک‌هایی دارد، اما به‌دلیل ماهیت صنفی و استقلال نسبی خانه سینما می‌تواند به انتخابی شفاف‌تر و مورد قبول‌تر جامعه سینمایی منجر شود؛ به‌ویژه اگر نمایندگانی از صنوف مختلف در این فرآیند مشارکت داشته باشند.
امید یا توهم رسانه‌ای؟
طبیعی است که برخی از این اقدامات در حد خبر یا مصاحبه باقی بمانند و هنوز در عمل به نتایج ملموس نرسیده باشند. اما همین تغییر گفتمان، بازگشت فیلم‌های توقیفی، تقویت جشنواره‌ها و تلاش برای خروج سینمای ایران از انزوا، دلگرم‌کننده است.
انتهای پیام/

Source link

سهام:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *