به گزارش صدای شهر بیتا جواهری کاپیتان تیم ملی کاراته ناشنوایان ایران که از سال ۱۳۹۰ عضو تیم ملی کاراته ناشنوایان است، از آن زمان تاکنون افتخار پوشیدن پیراهن تیم ملی را داشته و به‌عنوان کاپیتان تیم ملی، موفق به کسب مدال‌های طلا، نقره و برنز المپیک و همچنین دو مدال طلای جهانی شده است. وی هم‌اکنون در حال آماده‌سازی برای سومین حضورش در المپیک ناشنوایان است که قرار است آبان‌ماه سال جاری در ژاپن برگزار شود. مصاحبه خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا با عضو تیم ملی کاراته ناشنوایان را در ادامه می‌خوانید.
از افتخارات ورزشی‌تان برای‌مان بگویید.
در المپیک ۲۰۲۱ برزیل، موفق به کسب مدال طلای کومیته تیمی و مدال نقره کومیته انفرادی شدم. پیش از آن، در المپیک ۲۰۱۷ ترکیه، مدال برنز کومیته انفرادی را به دست آوردم. همچنین در سال ۲۰۲۱، در مسابقات جهانی، دو مدال طلای کومیته تیمی و انفرادی را کسب کردم.
چطور به ورزش کاراته علاقه‌مند شدید؟
علاقه‌ام به ورزش از دوران کودکی شکل گرفت. در ۱۰ سالگی، نخستین مدال قهرمانی‌ام را در مسابقات کشوری کاراته سبک آزاد در سال ۱۳۸۴ کسب کردم. یک سال بعد به سبک کنترلی روی آوردم، زیرا این سبک علاوه بر قدرت بدنی، به تمرکز، سرعت عمل و هوش تاکتیکی نیاز دارد. همین ویژگی‌ها باعث شد کاراته را به‌صورت جدی ادامه دهم و در مسابقات مختلف استانی و کشوری عناوین متعددی به دست آورم و در نهایت به تیم ملی دعوت شوم.
از مدال‌های طلا و نقره المپیک برزیل بگویید.
در المپیک ۲۰۲۱ برزیل، با وجود مسافت طولانی و پروازی نزدیک به ۲۴ ساعت، تنها یک روز پیش از مسابقات به شهر کاسیاش دوسول رسیدیم و با مشکل جت‌لگ روبهرو بودیم. با این حال، موفق شدم یک مدال طلای کومیته تیمی و یک مدال نقره کومیته انفرادی کسب کنم. در فینال کومیته انفرادی، با وجود برتری فنی نسبت به حریف، به دلیل اعمال نفوذ داوری تیم ونزوئلا و تصمیم ویدئوچک، مدال طلایم به نقره تبدیل شد. هدفم حضور در المپیک و کسب مدال طلا بود، اما این اتفاق مسیر رقابت را تغییر داد. با این حال، کاروان ورزشی ایران در این رقابت‌ها با کسب ۱۴ مدال طلا، ۱۲ نقره و ۱۴ برنز، عنوان سومی المپیک را به دست آورد.
در کنار فعالیت‌های ورزشی، تحصیلات شما چگونه پیش رفت؟
همزمان با فعالیت حرفه‌ای در رشته کاراته، تحصیلاتم را نیز ادامه دادم و اکنون دانشجوی مقطع دکتری مدیریت ورزشی هستم که تنها مرحله دفاع از رساله‌ام باقی مانده است. ورزش حرفه‌ای و حضور در تیم ملی، نیازمند وقت و انرژی فراوان است و ایجاد تعادل بین ورزش و تحصیل، چالشی بزرگ به شمار می‌آید. با این حال، برایم بسیار مهم بود که در کنار افتخارات ورزشی، در عرصه علمی نیز پیشرفت کنم. رشته مدیریت ورزشی را انتخاب کردم تا بتوانم دانش و تخصص لازم را برای ارتقای ورزش کشور، به‌ویژه ورزش ناشنوایان، به کار بگیرم. با تلاش، پشتکار و حمایت همسر عزیزم که همیشه انگیزه و روحیه‌ام را حفظ کرد، توانستم این مسیر را با موفقیت طی کنم. همچنین از اساتید بزرگوارم، دکتر حامی و دکتر شجاعی، که با راهنمایی‌های علمی و حمایت‌های ارزشمندشان همواره در کنارم بودند، صمیمانه سپاسگزارم. در این میان، نکته‌ای که همیشه ذهنم را مشغول کرده این است که در دوره گذشته، وزارت ورزش و جوانان اقدام به جذب نخبگان علمی دارای مدرک دکتری یا دانشجویان دکتری کرد. آیا ما ورزشکاران و مدال‌آورانی که با وجود تمام سختی‌ها و فشارها، همزمان در المپیک افتخارآفرینی کردیم و تحصیلات عالی را ادامه دادیم، نخبه محسوب نمی‌شویم؟ اکنون در ۳۰ سالگی، با ۳ مدال المپیک و ۲ مدال طلای جهانی و تنها یک قدم تا اخذ مدرک دکتری، آیا شایسته نیست که در وزارتخانه‌ای که به ما و ورزش کشور تعلق دارد، جایگاه شایسته‌ای داشته باشیم؟ این تبعیض‌ها تا کی باید ادامه پیدا کند؟
شما اخیراً با رأی قاطع مجمع، به عنوان نایب‌رئیس بانوان هیأت ورزش‌های ناشنوایان استان تهران انتخاب شدید. این مسئولیت جدید را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
برای من، این مسئولیت هم افتخار است و هم تعهد. واقعیت این است که هیأت ورزش‌های ناشنوایان استان تهران در گذشته با چالش‌های ساختاری مواجه بود و همین امر باعث شد بخشی از ظرفیت‌های ورزش ناشنوایان به‌طور کامل شکوفا نشود. اما با حضور علی پازوکی، رویکرد مدیریتی تغییر کرده و اقدامات موثری برای اصلاح ساختار و ارتقای جایگاه این ورزش آغاز شده است. می‌دانم جبران عقب‌ماندگی‌های گذشته زمان‌بر خواهد بود اما با برنامه‌ریزی دقیق، تعامل سازنده و حمایت همه‌جانبه، می‌توان آینده‌ای روشن‌تر برای ورزشکاران ناشنوای استان تهران ساخت. من نیز تلاش می‌کنم با بهره‌گیری از تجربه ورزشی و جایگاه خود، سهم مؤثری در تحقق این هدف داشته باشم.
حضور در المپیک ناشنوایان ۲۰۲۵ توکیو چه معنایی برای شما دارد؟
تنها سه ماه تا آغاز بیست‌وپنجمین دوره بازی‌های المپیک ناشنوایان باقی مانده است؛ رویدادی که از ۲۴ آبان تا ۶ آذر ۱۴۰۴ در توکیو، ژاپن برگزار خواهد شد و بزرگ‌ترین گردهمایی ورزشی ناشنوایان جهان به شمار می‌آید. پس از کسب عنوان تاریخی سومی کاروان ایران در المپیک ۲۰۲۲ برزیل، این بار کاروان کشورمان با ترکیب ۹۱ ورزشکار (۷۰ مرد و ۲۱ زن) در ۱۲ رشته ورزشی و با انگیزه‌ای مضاعف راهی ژاپن خواهد شد. در بخش آقایان، رشته‌های فوتبال، کشتی آزاد، کشتی فرنگی، دوومیدانی، کاراته، جودو، تکواندو، والیبال ساحلی، تیراندازی، شنا، بولینگ و تنیس روی میز حضور خواهند داشت و در بخش بانوان، رشته‌های تکواندو، کاراته، تیراندازی، بدمینتون، تنیس روی میز و دوومیدانی برگزار می‌شود. با احتساب سرپرستان، کادر اجرایی و سایر اعضا، ترکیب کاروان ایران به حدود ۱۶۷ نفر خواهد رسید. برای من، المپیک توکیو فقط یک مسابقه نیست؛ بلکه نمادی از تلاش، پشتکار و امید است. پس از تجربه رقابت‌های برزیل و ترکیه، می‌دانم سطح مسابقات چقدر بالاست و به همین دلیل، از یک سال گذشته تمرینات فشرده‌تری را به‌صورت انفرادی آغاز کرده‌ام. این رویداد فرصتی ارزشمند است تا بار دیگر برای ایران مدال‌آوری کنم و پرچم کشورم را با افتخار به اهتزاز درآورم.
مسیر رسیدن به این نقطه چه چالش‌هایی داشته است؟
مانند بسیاری از ورزشکاران، مسیر من نیز آسان نبوده است. محدودیت امکانات، کمبود حمایت‌های مالی و گاهی بی‌توجهی رسانه‌ها از مهم‌ترین چالش‌هایی بوده که با آن مواجه بوده‌ام. متأسفانه، با وجود درخشش تیم کاراته در المپیک ۲۰۲۱ برزیل ــ که با کسب ۱۰ مدال (۲ طلا، ۳ نقره و ۵ برنز) پس از تیم کشتی، موفق‌ترین رشته کاروان ایران بود و نقش مهمی در موفقیت کلی کشور ایفا کرد ــ پس از آن مسابقات، هیچ اعزامی برای تیم ملی کاراته ناشنوایان انجام نشد. در مسابقات آسیایی ناشنوایان ۲۰۲۴ مالزی، کاراته حضوری نداشت و تیم کومیته کاراته بانوان نیز به مسابقات جهانی ۲۰۲۴ مالزی اعزام نشد. به این ترتیب، بدون تجربه هیچ رقابت بین‌المللی از زمان المپیک ۲۰۲۱ برزیل تاکنون، مستقیماً راهی المپیک ۲۰۲۵ توکیو خواهیم شد؛ موضوعی که می‌تواند بر آمادگی و عملکرد ورزشکاران تأثیر بگذارد.
در حال حاضر شرایط آمادگی و برنامه تمرینی‌تان چگونه است؟
تمریناتم ترکیبی از بدنسازی، کاراته تخصصی و تمرینات ذهنی است. روزانه چند ساعت تمرین می‌کنم و به‌طور ویژه روی سرعت، دقت و استقامت بدنی کار می‌کنم. همچنین از تجربه حضور در رقابت‌های بین‌المللی گذشته برای بهبود تاکتیک‌ها و ارتقای عملکردم بهره می‌برم. با این حال، در بسیاری از رشته‌ها برگزاری مسابقات انتخابی دیر انجام شد و همین موضوع باعث شد اردو‌های آماده‌سازی نیز با تأخیر آغاز شود. با توجه به اعزام ورزشکاران در ۱۲ رشته آقایان و ۶ رشته بانوان، و محدودیت امکانات خوابگاهی و تمرینی، برگزاری اردو‌ها در فدراسیون با چالش‌های جدی روبه‌روست. این در حالی است که کشور‌هایی مانند آمریکا، اوکراین، ترکیه، ونزوئلا و ژاپن از یک سال پیش برنامه‌ریزی و برگزاری اردو‌های آماده‌سازی خود را آغاز کرده‌اند. این تفاوت در برنامه‌ریزی و آماده‌سازی، می‌تواند در نتایج نهایی مسابقات تأثیرگذار باشد.
شرایط اردویی چطور است؟
شرایط اردویی تیم‌های ناشنوایان با محدودیت‌های جدی مواجه است. فضای خوابگاه فدراسیون قدیمی و ناکافی است، با این حال بخشی از امکانات فدراسیون طی ماه‌های گذشته مورد بازسازی قرار گرفته است، هرچند هنوز فشار بر ظرفیت‌ها زیاد است، زیرا اردو‌ها برای ۱۲ رشته ورزشی در قالب ۱۸ تیم برگزار می‌شود. با تلاش‌های فرخناز ارباب، سرمربی تیم ملی کاراته، بخشی از اردو‌های تیم کاراته ناشنوایان به‌صورت مشترک با رده‌های پایه تیم ملی در مجموعه ورزشی کبکانیان برگزار می‌شود، که به کیفیت تمرینات و آماده‌سازی ورزشکاران کمک قابل توجهی کرده است. ورزشکاران و مدال‌آوران ایران انتظار دارند کمیته ملی المپیک در این مسیر دشوار حمایت کند و دسترسی به امکانات استاندارد، مانند آکادمی ملی المپیک، برای آنان فراهم شود. این حمایت نه تنها حق طبیعی ورزشکاران است، بلکه سرمایه‌گذاری در آینده ورزش کشور و ارتقای جایگاه ورزش ناشنوایان محسوب می‌شود.
شناختی از حریفانتان دارید و آنها را آنالیز کرده‌اید؟
در زمینه بانک اطلاعاتی حریفان، متأسفانه در سال‌های گذشته عملکرد ضعیفی داشتیم. مستندات تصویری و آنالیز دقیقی از حریفانمان وجود ندارد. حتی در مسابقات جهانی کاراته و تکواندو ناشنوایان ۲۰۲۱ که در تهران برگزار شد و با توجه به اینکه پیش از المپیک ۲۰۲۱ بود، نه تنها تصویربرداری صورت نگرفت، بلکه فیلم‌های ویدئوچک مسابقات نیز ذخیره نشد. این امر باعث شده تا امروز نتوانیم از این فیلم‌ها برای آنالیز حریفان استفاده کنیم. عدم وجود بانک اطلاعاتی جامع یکی از نقاط ضعف بزرگ ماست، چرا که داشتن اطلاعات دقیق از حریفان برای آماده‌سازی بهتر و برنامه‌ریزی تاکتیکی ضروری است. امیدوارم در این مسابقات، علاوه بر رقابت، از ورزشکاران خودمان و حریفان تصویربرداری و آرشیو شود تا برای دوره‌های بعدی قابل استفاده باشد و فدراسیون بتواند برای این موضوع مهم برنامه‌ریزی و اقدام مناسبی انجام دهد. در این دوره المپیک، وزن منفی ۶۸ کیلوگرم حذف شده و اکثر ورزشکاران این وزن به وزن مثبت ۶۸، که وزن من است، آمده‌اند. طبیعتاً باید با حریفان جدیدی رقابت کنم که هیچ شناخت تاکتیکی و تکنیکی از آنها در دسترس نیست. من شخصاً با پیگیری در فضای مجازی تلاش می‌کنم تا حریفانم را دنبال کرده و آنالیز کنم.
با توجه به مشکلات مالی و معیشتی اکثر ورزشکاران ناشنوا و با توجه به دستور وزیر ورزش و جوانان برای پرداخت حقوق به ورزشکاران منتخب، آیا برای حضور در اردو‌های تیم ملی حقوقی به شما پرداخت می‌شود؟
با وجود مشکلات مالی و معیشتی فراگیر بین ورزشکاران ناشنوا و دستور وزیر ورزش و جوانان برای پرداخت حقوق به ورزشکاران منتخب، متأسفانه هنوز این پرداخت‌ها عملی نشده است. در جلسه تخصصی اعزام ورزشکاران به المپیک که ۲ اردیبهشت با حضور معاون سازمان بهزیستی، دبیرکل کمیته ملی المپیک، معاونین وزارت و مسئولین فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان برگزار شد، وزیر محترم ورزش و جوانان دستور دادند که از تیر ماه حداقل ده میلیون تومان به ورزشکاران اعزامی پرداخت شود، اما این اقدام تاکنون محقق نشده است. اکثر ورزشکاران برای حضور در اردو‌ها مجبورند محل شغل خود را ترک کنند و این مسئله مشکلات مالی فراوانی برای آنها و خانواده‌هایشان ایجاد می‌کند که بر وضعیت روحی و روانی و عملکرد ورزشی آنها تأثیر منفی می‌گذارد. در اردوی پیش از اعزام به المپیک ۲۰۲۱ برزیل، ورزشکاری داشتیم که به دلیل مشکلات مالی بین اردو‌ها مجبور بودند در تهران بمانند و شب‌ها در پارک‌ها بخوابند تا زمان شروع اردو‌های بعدی فرا برسد.
چرا مدال‌آوران ناشنوا از مزایای استخدامی بهره‌مند نمی‌شوند؟
ورزشکاران ناشنوای ایران با کسب عناوین ارزشمند در مسابقات المپیک، جهانی و آسیایی، افتخارات فراوانی برای کشور به ارمغان آورده‌اند، اما متأسفانه همچنان از مزایای قانون «سرباز قهرمان» محروم‌اند. طبق آیین‌نامه اجرایی جذب و استخدام قهرمانان مصوب ۲۰ تیر ۱۳۹۵، مدال‌آوران ناشنوا نمی‌توانند از مزایای این قانون، از جمله استخدام در دستگاه‌های اجرایی بهره‌مند شوند، در حالی که مدال‌آوران المپیک و پارالمپیک شامل این قانون می‌شوند. اصلاح این آیین‌نامه در دوران وزارت آقای دکتر مسعود سلطانی‌فر آغاز شد و در دوران وزارت‌های بعدی ادامه یافت. پس از تصویب اصلاحات در هیئت دولت، لایحه برای بررسی و تصویب نهایی به مجلس شورای اسلامی ارسال شد و در کمیسیون‌های مختلف از جمله کمیسیون اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. با این حال، به دلیل عدم پیگیری نهایی، نمایندگان مجلس هنوز آن را در صحن علنی رأی‌گیری نکرده‌اند و تصویب نهایی آن به تعویق افتاده است. در لایحه اصلاحی پیشنهادی، تغییراتی لحاظ شده که ورزشکاران ناشنوا و خانواده‌های آنها را نیز تحت پوشش قرار می‌دهد؛ تصویب این اصلاحات گامی مهم در جهت رفع تبعیض، حمایت از قهرمانان ناشنوا و تضمین عدالت قانونی میان ورزشکاران خواهد بود.
گویا پاداش مدال آوران ناشنوا با ورزشکاران شنوا متفاوت است، درست است؟
ورزشکاران ناشنوا ایران همواره با وجود محدودیت‌های فراوان، توانسته‌اند افتخارات بی‌نظیری در عرصه‌های بین‌المللی کسب کنند. متأسفانه، پاداش مدال‌آوران المپیک ناشنوایان تنها ۶۰ درصد پاداش گروه اول قهرمانان المپیک است؛ این رقم پیش از المپیک برزیل حتی ۲۰ درصد بود. احمد دنیامالی، وزیر محترم ورزش و جوانان، در جلسه تخصصی فدراسیون ناشنوایان و بازدید خود از این فدراسیون، در پاسخ به گلایه ورزشکاران قبل از اعزام به مسابقات آسیایی ناشنوایان ۲۰۲۴ مالزی، بر آمادگی وزارت برای رفع تبعیض و ایجاد عدالت میان ورزشکاران ناشنوا و دیگر قهرمانان ملی تأکید داشتند و قول مساعد برای افزایش پاداش ما دادند. حال، با توجه به زمان اندک باقی‌مانده تا آغاز مسابقات المپیک ناشنوایان ۲۰۲۵ ژاپن، انتظار ورزشکاران ناشنوا این است که پاداش مدال‌آوران این المپیک به سطح برابر با قهرمانان المپیک و پارالمپیک ارتقا یابد تا انگیزه‌ای مضاعف برای افتخارآفرینی ایجاد شود.
مشکل مالیات کسر شده از پاداش ورزشکاران بانو در المپیک ۲۰۲۱ برزیل چه بود؟ آیا حل شد؟
متأسفانه تبعیض در پرداخت پاداش به همین جا ختم نشد، در پرداخت پاداش المپیک ناشنوایان ۲۰۲۱ برزیل، ۱۰ درصد مالیات از پاداش بانوان مدال‌آور کسر شد، در حالی که این مالیات از پاداش آقایان مدال‌آور همان مسابقات کسر نگردید. این تبعیض، حتی نسبت به رنگ مدال در یک رویداد بین بانوان و آقایان رخ داده است. پیگیری‌ها و نامه‌نگاری‌های متعدد در زمان وزارت‌های پیشین، از جمله نامه به ریاست محترم جمهور، به نتیجه نرسیده است.
با توجه به مسائلی که ورزشکاران ناشنوا با آن روبهرو هستند و لزوم حضور روانشناس ورزشی در کنار تیم، آیا روانشناس همراه کاروان اعزام می‌شود؟
با توجه به محدودیت‌ها و چالش‌های خاص ورزشکاران ناشنوا، حضور روانشناس ورزشی در کنار تیم‌های اعزامی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. متأسفانه حتی در رویداد‌هایی مهم مانند المپیک ناشنوایان ۲۰۲۱ برزیل، روانشناس ورزشی همراه تیم اعزام نشد که این موضوع تأثیر منفی شدیدی بر عملکرد و سلامت روانی ورزشکاران داشت. در آن مسابقات، برخی ورزشکاران به دلیل فشار‌های روانی دچار حملات عصبی شدید شدند که می‌توانست منجر به مشکلات جدی شود. جالب این است که افراد غیرمرتبط بسیاری در کنار کاروان حضور داشتند، اما جای روانشناس خالی بود. در دوره المپیک ناشنوایان ۲۰۲۵، با دستور وزیر محترم ورزش و جوانان، روانشناس ورزشی همراه کاروان اعزام خواهد شد. با توجه به اینکه ۹۱ ورزشکار (۷۰ مرد و ۲۱ زن) در قالب ۱۸ تیم حضور دارند، امیدواریم تعداد روانشناسان با توجه به فشردگی مسابقات و نیاز‌های روانی ورزشکاران متناسب باشد تا حمایت کامل روانی برای آنها فراهم شود. همچنین از آشنا آیینی، روانشناس ورزشی خودم و تیم ملی، که از قبل از مسابقات جهانی ۲۰۲۱ همواره کنارم بودند و حمایت‌های حرفه‌ای و روانی لازم را فراهم کردند، صمیمانه تشکر می‌کنم. حضور او نقش مهمی در حفظ انگیزه، تمرکز و آمادگی ذهنی من و دیگر ورزشکاران داشته است.
آیا مسابقات انتخابی و المپیک شما پوشش رسانه‌ای داده می‌شود؟
یکی از مشکلات اساسی در حوزه ورزش ناشنوایان، عدم پوشش رسانه‌ای مناسب مسابقات است. متأسفانه هیچ یک از مسابقات ما از جمله انتخابی‌ها حتی از طریق شبکه‌های اجتماعی یا دیگر بستر‌های دیجیتال پخش نمی‌شود و باید به این نکته توجه داشت که اکثر مسابقات انتخابی ما پشت در‌های بسته برگزار می‌شوند که در این عصر بسیار عجیب است. مسابقات المپیک ناشنوایان ۲۰۲۱ برزیل نیز نه تنها از صدا و سیما، بلکه از شبکه‌های اجتماعی نیز پخش نشد و همین باعث شد خانواده‌ها و علاقه‌مندان نتوانند عملکرد ورزشکاران را دنبال کنند. این وضعیت باعث می‌شود خانواده‌های ورزشکاران تنها پس از پایان مسابقه و از طریق تماس تلفنی از نتایج مطلع شوند. این مشکلات به قدری ناراحت‌کننده بود که علیرغم تمرکز بر تمرین و مسابقات، خودم با هزینه شخصی کانالی برای معرفی ورزشکاران و قهرمانان ناشنوا و اطلاع‌رسانی مسابقات داخلی و خارجی ایجاد کردم. خوشبختانه بعد از آن، اقدامات موثری در فدراسیون برای بهبود پوشش اخبار و اطلاع‌رسانی صورت گرفت. امیدواریم برای مسابقات المپیک ۲۰۲۵ توکیو نیز تدابیر لازم برای ایجاد بستری مناسب برای پخش زنده مسابقات اندیشیده شود تا خانواده‌ها و علاقه‌مندان بتوانند به شکل مؤثر از ورزشکاران حمایت و پیگیری کنند.
با توجه به اینکه شما رئیس کمیسیون ورزشکاران فدراسیون ناشنوایان هستین، چه اقداماتی برای تحقق خواسته‌های ورزشکاران انجام داده‌اید؟
کاروان ایران در دهمین دوره بازی‌های آسیایی ناشنوایان ۲۰۲۴ مالزی، که در سال پیش از المپیک ۲۰۲۵ ژاپن برگزار شد، با کسب ۶۲ مدال رنگارنگ (۲۴ مدال طلا، ۱۷ مدال نقره و ۲۱ مدال برنز) برای نخستین بار در تاریخ این رقابت‌ها به مقام قهرمانی دست یافت. با توجه به اهمیت بازی‌های المپیک و همچنین زمان اندک باقی‌مانده تا المپیک ناشنوایان ۲۰۲۵ (آبان‌ماه سال ۱۴۰۴) در توکیو ژاپن و با در نظر گرفتن جایگاه پرافتخار ایران در بیست و چهارمین دوره المپیک تابستانی ناشنوایان ۲۰۲۱ برزیل، که کاروان ورزشی ناشنوایان در میان ۷۲ کشور شرکت‌کننده، با کسب ۱۴ مدال طلا، ۱۲ مدال نقره و ۱۴ مدال برنز موفق به کسب مقام سوم المپیک شد که این دستاورد‌های تاریخی، گواهی بر توانمندی‌ها، ظرفیت‌های بالا و عزم و اراده مثالزدنی این قهرمانان است که با وجود چالش‌های فراوان، نام ایران را در عرصه‌های بین‌المللی سربلند کرده‌اند. با این حال، متأسفانه تبعیض‌های موجود در حق قهرمانان، که با تلاش و پشتکار فراوان به این موفقیت‌ها دست یافته‌اند، بسیار ناروا است. به عنوان رئیس کمیسیون ورزشکاران فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان، علاوه بر پیگیری مواردی که در بالا به اون اشاره کردم، اقدامات زیر برای تحقق خواسته‌های ورزشکاران انجام شده است: پیگیری حقوق مالی و معیشتی ورزشکاران از جمله پیگیری پرداخت پاداش بازی‌های آسیایی ناشنوایان ۲۰۲۴ مالزی (که همچنان محقق نشده است)، رفع تبعیض در پاداش مدال‌آوران، بهبود شرایط اردویی و امکانات تمرینی، ایجاد و تقویت بانک اطلاعاتی از حریفان، درخواست حضور روانشناس ورزشی در المپیک ۲۰۲۵ ژاپن، ارتقای پوشش رسانه‌ای و پخش زنده مسابقات المپیک و تلاش برای افزایش انگیزه و روحیه ورزشکاران که با اطلاع‌رسانی، حمایت روانی و پیگیری حقوق قانونی، سعی شد ورزشکاران بتوانند با تمرکز بیشتر بر تمرین و مسابقه، عملکرد بهتری در رقابت‌های بین‌المللی داشته باشند. این اقدامات، بخشی از تلاش‌های مستمر برای ایجاد عدالت، ارتقای شرایط و افزایش انگیزه ورزشکاران ناشنوا است تا ضمن حفظ جایگاه پرافتخار ایران، بتوانند با آرامش و تمرکز کامل در مسابقات المپیک ناشنوایان ۲۰۲۵ توکیو شرکت کنند.
صحبت پایانی‌تان با مسئولان و مردم چیست؟
از مسئولان ورزشی کشور درخواست دارم که به ورزشکاران ناشنوا توجه ویژه‌ای داشته باشند، چرا که این قهرمانان با وجود تمامی محدودیت‌ها و چالش‌ها همواره باعث افتخار ایران شده‌اند. به مردم عزیز نیز می‌گویم که حمایت، دعا‌ها و انگیزه‌های شما بزرگ‌ترین نیروی محرکه ماست و امیدوارم در المپیک توکیو بتوانم با تلاش خود، لبخند را بر لبان شما بیاورم. مجدداً از فرخناز ارباب، سرمربی تیم ملی، و مربی روانشناس ورزشی‌ام، مریم آیینی، و همچنین اساتید محترم دانشگاهم، استاد حامی و استاد شجاعی، تشکر می‌کنم. همچنین از حمایت‌های بی‌دریغ خانواده‌ام و همسر عزیزم سپاسگزارم. از مسئولان فدراسیون ناشنوایان نیز به خاطر تلاش و همراهی‌شان تشکر می‌کنم. در پایان، لازم می‌دانم از وزیر محترم ورزش و جوانان نیز تشکر ویژه کنم؛ او با پیگیری مسائل مالی، قانونی و اجرایی ورزشکاران ناشنوا، همواره دغدغه‌های ما را درک کرده و تلاش کرده تا مشکلات ما برطرف شود. حمایت و توجه ایشان انگیزه مضاعفی برای ادامه مسیر قهرمانی ما ایجاد کرده است. در نهایت از مردم عزیز ایران درخواست دارم که برای موفقیت ما در مسابقات دعا کنند، چرا که ما در سکوت و با تمام مشکلات، تمام تلاش خود را برای افتخارآفرینی انجام داده‌ایم.
انتهای پیام/
Source link
برای طلای المپیک ۲۰۲۵ توکیو می‌جنگم
سهام:
